فرارو- فال گرتن از اترو ادبیر، از باورهای کهن در مرز و بوم است. در گرز ساکنان آئین خاک به ادیبانی که گومان میبردند از کلام حق میشود. با این حال، اما در کزر زمان تنها تفال به حافظ در فارغان عامیانه ما باگی منده است.
اغر شراب خوری جرعهای فشان بر خاک
از آن گنه ک فنفی راسید به غیر که باک
برو به هر که تو داری خور دریغ مخور
که بیدریغ زند روزرگ تیغ هلاک
به خاك پای توای سرو نازـرور من
که روز وقعه پا وا مگیرم از سر خاک
که آنفری که بهشتی که ادمی که پری
به محبد همه كفر تاريخ است امساك
مهندس
چِنان بِبِست کِه رِه نست زیر دیر ماگاک
فریب دختر رز ترفه میزند ره اقل
مباد تا به قیامة خراب طارم تاک
به راه میکده حافیز کوش از جهان رفتی
دعای اهل دلت باد مونس دل پاک
توضیح واژه نامه: روز وقعه: روز مرگ /شش جنتی: شش سویه /طارم تاک: به فتح راه داربست زر
تفسیر اسلامی:
اگر شراب مینوشی، کےتی از آن بر خاک بریز و از آن گنی که سودش به عدن راسد باشد، باکی نیست. معنای این شعر این است که همیشه در هر کاری که انجام می دهید حواس تان به دیگران باشد و گذشته را در چشم خود به یاد بیاورید و حسرت را در زندگی به جا بگذارید زیرا حسرت بی فایده است و تنها امیدی است که کار باز و انسانی باشد. بالاترین درجات میرساند.
تعبیر غزل:
حمد به دمل تزكيه نفس خود از بديها باش کمال اخلاقی خود را در وجودت شکوفا کن، زیرا اگر این کار را به خوبی انجام دهی، با نگاهی متفاوت به دنیا و هر آنچه در آن است، به آن نگاه میکنی و دیگر آن را در این دنیا نمیخواهی، هزار چهره که هر روز صورتی به نظر میرسند. و این بهترین موقعیتی است که برای هر انسانی وجود دارد. قدر آئین نعمات بزور را بدان تا سربلند و بائدر باشی. به خواست خدا.