معمای آنفولانزای روسی: آیا علت ویروس آنفولانزای روسی تولد یک ویروس ناشناخته بود؟ – ومیت

در ماه مه 1889، مردم ساکن بخارا، که در آن زمان بخشی از امپراتوری روسیه بود، شروع به بیمار شدن و مرگ کردند. ویروس تنفسی که آنها را از بین برد، به “آنفولانزای روسی” معروف بود. این بیماری در سراسر جهان گسترش یافت و بیمارستان ها را تحت فشار قرار داد و سالمندان را با وحشیگری به قتل رساند.

مدارس و کارخانه ها تعطیل شدند. زیرا بسیاری از دانشجویان و کارگران بیمار بودند. برخی از بیماران یک علامت عجیب را توصیف کردند: از دست دادن بویایی و چشایی. علاوه بر این، برخی از بهبودیافته‌ها خستگی مزمن را گزارش کردند.

آنفولانزای روسی سرانجام چند سال بعد، پس از حداقل سه موج عفونت، پایان یافت. الگوهای عفونت و علائم آنفولانزای روسی برخی از ویروس شناسان و مورخان پزشکی را به این فکر واداشته است که آیا آنفولانزای روسی ممکن است ناشی از ویروس کرونا باشد یا خیر. و آیا روند شما می تواند سرنخ هایی را در مورد چگونگی پایان جهان امروز ارائه دهد؟

برخی بر این باورند که اگر ویروس کرونا باعث آنفولانزای روسی شود، این پاتوژن همچنان می‌تواند وجود داشته باشد و نسل‌های آینده به عنوان یکی از چهار ویروس کرونا که باعث سرماخوردگی می‌شوند، در سراسر جهان گردش خواهند کرد. اگر چنین باشد، با دنیای آنفولانزا فرق می‌کند، جایی که ویروس‌ها برای مدتی باقی می‌مانند و سال‌ها بعد با سویه‌های جدیدی جایگزین می‌شوند که جهان‌های جدیدی ایجاد می‌کنند.

اگر این همان چیزی است که در مورد آنفولانزای روسی اتفاق افتاد، ممکن است آینده خوبی را رقم بزند. اما سناریوی دیگری نیز وجود دارد. اگر رفتار کروناویروس فعلی بیشتر شبیه آنفولانزا باشد، ایمنی گذرا است و این ممکن است به معنای نیاز به واکسن سالانه علیه کووید باشد.

برخی از مورخان به فرضیه آنفولانزای روسی بدبین هستند. فرانک اسنودن ییل گفت: «اطلاعات بسیار کمی و تقریباً هیچ داده محکمی در مورد بروز آنفولانزای روسی وجود ندارد. البته راه حلی برای حل معمای آنفولانزای روسی وجود دارد. زیست شناسان مولکولی اکنون ابزاری برای استخراج قطعات ویروس باستانی از بافت ریه حفظ شده قربانیان آنفولانزای روسی و کشف نوع ویروس در اختیار دارند.

برخی از محققان به دنبال این بافت‌های نگهداری شده در موزه‌ها و دانشکده‌های پزشکی هستند که ممکن است شیشه‌های عتیقه حاوی نمونه‌های شناور در ماده نگهدارنده داشته باشند که همچنان حاوی قطعات ریه است.

آنفولانزای روسی

تام اوینگ از دانشگاه ایالتی ویرجینیا و موسسه پلی تکنیک، او یکی از معدود مورخانی است که آنفولانزای روسی را مطالعه کرده است. یوینگ نمی‌تواند شباهت‌های شگفت‌انگیز آن با دنیای امروزی ویروس تاج را نادیده بگیرد: موسسات، دفاتر و کارخانه‌ها به دلیل بیمار شدن افراد زیادی بسته شدند. تعداد زیادی از بیماران به بیمارستان ها منتقل شدند و موج های عفونت در پی داشت. وقتی از دکتر یوینگ پرسیده شد که آیا آنفولانزای روسی یک ویروس کرونا است یا خیر، دکتر یوینگ گفت: “می توانم بگویم، شاید.”

دکتر اسکات پودولسکیاستاد بهداشت جهانی و پزشکی اجتماعی در دانشکده پزشکی هاروارد، این ایده را “محتمل” خواند. دکتر آرنولد مونتو، استاد بهداشت عمومی، اپیدمیولوژی و سلامت جهانی در دانشگاه میشیگان، آن را حدس بسیار جالبی توصیف کرد. دکتر مونتو گفت: «ما مدت‌هاست که فکر می‌کردیم ویروس‌های کراون از کجا آمده‌اند. “آیا ویروس تاج در گذشته متولد شده است؟”

هارالد بروسویک میکروبیولوژیست بازنشسته سوئیسی و ویراستار بیوتکنولوژی میکروبی، مقاله ای را که در سال 2005 منتشر شد، نقل می کند. این مقاله به این نتیجه رسید که ویروس کرونای دیگری که امروزه در گردش است، به نام OC43 که باعث سرماخوردگی شدید می شود، ممکن است در دهه 1890 از گاو به انسان منتقل شده باشد. سایر کروناویروس های بیماری زا نیز در حال گردش هستند. شاید یکی از این ویروس ها یا OC43 گونه ای باشد که از تولد آنفولانزای روسی باقی مانده است.

دکتر بروسو با اذعان به عدم قطعیت در مورد این مشکل، معتقد است آنفولانزای روسی ناشی از ویروس کرونا بوده است. تحقیقات او که شامل بررسی روزنامه‌های قدیمی و مقالات بهداشت عمومی و گزارش‌هایی در مورد آنفولانزای روسی بود، نشان داد که برخی از بیماران از مشکلاتی مانند از دست دادن حس بویایی و چشایی و علائم پایدار مشابه علائم کووید شکایت دارند. این علائم در عفونت آنفولانزا رایج نیست.

دکتر. بروسو گزارش می دهد که به نظر می رسد آنفولانزای روسی، مانند کووید، افراد مسن را بیشتر از کودکان کشته است. دکتر یوینگ که سوابق سلامتی کانکتیکات را در سال 1890 بررسی کرد، الگوی مشابهی پیدا کرد. اگر چنین است، ویروس 1890 مانند ویروس های آنفولانزا که افراد بسیار جوان و بسیار مسن را می کشد، نبود. سوابق تاریخی به راحتی به این سوال پاسخ نمی دهند که آیا هر نوع ویروس کرونا باعث آنفولانزای روسی شده است.

پره پولسیک محقق آنفولانزا و استاد پزشکی در دانشکده پزشکی آیکان در شهر نیویورک، مونتانا، گفت: در این مرحله، این ایده که آنفولانزای روسی می‌تواند ناشی از ویروس کرونا باشد، حدس و گمان است. او گفت هیچ چیزی وجود ندارد که تولد آنفولانزای روسی را به یک ویروس تاج ربط دهد و احتمال آنفولانزا را رد کند.

برخی از افرادی که به دنبال سرنخ هایی در مورد چگونگی پایان یافتن دنیای فعلی ویروس تاج هستند، فکر می کنند که دو جهان آخر می توانند سرنخ هایی را ارائه دهند. جی الکساندر ناوارویکی از مورخین دانشگاه میشیگان می گوید: «با ناپدید شدن دنیای آنفولانزای روسیه، مردم نسبتاً سریع به زندگی عادی بازگشتند.

همین اتفاق با تولد آنفولانزای 1918 رخ داد. داستان های روزنامه ها در مورد آن کاهش یافت و شکایات تقریباً کاملاً خصوصی بود. دکتر ناوارو گفت: “من حدس می‌زنم که امروز اتفاق می‌افتد، و در واقع، از بسیاری جهات، فکر می‌کنم این اتفاق افتاده است.”

وقتی دنیا به پایان می رسد

تعداد نسبتاً بالایی از تولدها (حداقل در 100 سال گذشته که علت آن مشخص شده است) توسط ویروس های تنفسی ایجاد شده است. استثناهای اخیر زیکا و چیکونگونیا (ویروس های باستانی منتقله از پشه) و HIV هستند که از طریق رابطه جنسی و سوزن منتقل می شوند.

بلاهای بزرگ دوران باستان و پیشامدرن بشر را به وحشت انداخت. مهمترین آنها طاعون بوبونیک (طاعون خیار) بود. این بیماری عمدتاً به کک‌های موش سرایت کرد و دوره وحشتناکی را آغاز کرد که طی آن تعداد زیادی از اروپایی‌ها بین سال‌های 1347 تا 1352 کشته شدند. طاعون خیار پس از ظهور اولیه بارها به اروپا بازگشت. اما اینکه این طاعون چگونه به پایان رسید، چشم اندازی کوچک از چگونگی پایان جهان کنونی است.

محققان در مطالعات حیوانی نتوانسته‌اند پاسخی برای سوالات خود بیابند. دکتر جورج دیو اسمیتپروفسور اپیدمیولوژی بالینی در دانشکده پزشکی بریستول در بریتانیا، گفت که آنها دهه ها تلاش کرده اند تا صدها هزار موش آلوده به ویروس ها و باکتری های مختلف را پیدا کنند تا قوانین کلی برای پیش بینی پیشرفت جهانی شدن پیدا کنند. این آزمایش ها سال هاست که در بریتانیا، آلمان، آمریکا و استرالیا انجام می شود. همه به دنبال راه هایی برای پیش بینی زمان و چگونگی پایان یک جهان بودند.

پاسخ هیچ یک از این سوالات پیدا نشد. دکتر دیو اسمیت گفت: “آنها نمی توانستند پیش بینی کنند که چه اتفاقی می افتد.” بنابراین، محققانی که در تلاش برای کشف چگونگی پایان دادن به جهان‌های تنفسی هستند، تنها می‌توانند دنیای کنونی آنفولانزا و کرونا را مطالعه کنند.

فقط دنیای آنفولانزا تمام شده است. دکتر دیوید مورنز، محقق آنفولانزا و مشاور ارشد مدیر موسسه ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی ایالات متحده، گفت که محدودیت واقعی تلاش برای درک تاریخ طبیعی بیماری‌های تنفسی در سراسر جهان است. او گفت: “ما فقط 104 سال و چهار جهان بینی مختلف برای پیش بینی داریم.”

سویه آنفولانزای H1N1 با افزایش 189000 برابری. این ویروس در سال 1977 پس از ناپدید شدن ظاهراً 20 سال پیش دوباره کشف شد.

دنیای آنفولانزا نیز گیج کننده است. اولین مورد از چهار مورد شناخته شده آنفولانزا ناشی از این ویروس در سال 1918 آغاز شد. جهان پس از سه موج عفونت منقرض شد و ویروس عامل آن، H1N1، به شکل کمتر بیماری زا در گردش بود تا اینکه در سال 1957 درگذشت. دکتر مورنس گفت: «تا جایی که می دانیم، این ویروس در سال 1957 برای همیشه ناپدید شد.

سپس H2N2 ظاهر شد. ویروس به طور قابل توجهی با H1N1 متفاوت بود و زایمان کرد. این الگو با ورود H3N2 در سال 1968 تکرار شد اما در سال 1977 اتفاق عجیبی افتاد. ویروس H1N1 پس از دو دهه ناپدید شدن بازگشت. از آن زمان، ویروس و ویروس H3N2 در جامعه در حال پخش است. دکتر. مونتو گفت:

تا سال 1977، ما هرگز دو زیرگونه به طور همزمان نداشتیم. ما نمی دانیم چرا یک زیرگونه به دیگری حمله کرد و چرا این اتفاق در سال 1977 رخ نداد.

در سال 2009، ویروس H1N1 که در سال 1977 دوباره وارد جمعیت انسانی شد، با نسخه ژنتیکی متفاوتی از خوک ها جایگزین شد و باعث تولد دیگری شد.

چرا گونه جدید باعث ناپدید شدن نسخه قبلی می شود؟ به گفته دکتر مورنس، این یک معمای دیگر است. واکسن هایی وجود دارند که در برابر آنفولانزا موثر هستند. اما به دلیل کاهش امنیت باید هر سال دریافت شود. محققان بریتانیایی در مطالعه‌ای بر روی ویروس‌های کرونا که باعث سرماخوردگی می‌شوند دریافتند که ایمنی در برابر عفونت ناشی از این ویروس‌ها نیز طی یک سال کاهش می‌یابد.

دکتر جفری تاوبنبرگررئیس بخش پاتوژنز و تکامل ویروسی موسسه ملی آلرژی و بیماری های عفونی در پاسخ به این سوال که آیا ما هر سال به واکسن کووید نیاز داریم؟ “این راهی است که ما در آن هستیم.”

سپس این سوال مطرح می شود که چرا آنفولانزای روسی و اکنون تولد کووید باعث کاهش و افزایش مرگ و میر شد. دکتر مورنز گفت: “ما چیزی در مورد آن نمی دانیم، و این شامل امواجی است که در دو سال گذشته دیده ایم.” “تکامل ویروس ها پاسخ کاملی نیست.”

به دنبال نمونه هایی از آنفولانزای روسی باشید

برخی از محققان، مانند دکتر ناوارو، مورخ دانشگاه میشیگان، می‌گویند که شواهدی که از این فرضیه جالب در مورد آنفولانزای روسی (که ناشی از نوعی ویروس کرونا بود) حمایت می‌کند، در بهترین حالت جزئی است.

دکتر تاوبنبرگر پیش بینی می کند که شواهد بهتری به دست خواهد آمد. او و جان آکسفورد، استاد بازنشسته ویروس شناسی دانشگاه لندن، به دنبال آنفولانزا یا ویروس تاج در بافت قدیمی ریه بیمارانی بودند که در سال های قبل از آنفولانزای 1918 بیماری های تنفسی داشتند.

آنها امیدوار بودند که عامل بیماری زا را در قطعات کوچک پارافین در بیمارستان سلطنتی لندن، جایی که بافت بیماران از سال 1906 در آن وجود دارد، بیابند. دکتر تاوبنبرگر، که در این زمینه انجام شده است، گفت: “ما از صدها بافت نمونه برداری کرده ایم و به بررسی آنها ادامه می دهیم.” هنوز هیچ ویروسی پیدا نشده

دکتر تاوبنبرگر گفت که با توجه به بررسی مجدد محققان در مورد تولد سال 1890، او امیدوار است که بافتی حاوی ویروس آنفولانزای روسی (هر چه که باشد) پیدا کند. این بافت ها ممکن است در زیرزمین موزه ها یا دانشکده های پزشکی در سرتاسر جهان وجود داشته باشند، اما هنوز مورد توجه قرار نگرفته اند. البته یافتن این پارچه ها یک چالش است.

دکتر گفت: «افرادی که مؤسساتی را اداره می‌کنند که نمونه‌ها در آن‌جا قرار دارند، احتمالاً به راحتی به سوابق خود دسترسی نخواهند داشت. تاوبنبرگر. جالب اینجاست که تجزیه و تحلیل ژنتیکی این نمونه ها آسان تر از یافتن آنها خواهد بود.

دکتر. پودولسکی و دومینیک دبلیو هال، متصدی موزه هنر وارن در هاروارد، همچنین به دنبال فایل‌های بافتی هستند که ممکن است شامل بافت ریه مربوط به آن دوره باشد. هال با مسئولین مجموعه هایی که حاوی نمونه بافت هستند تماس گرفته است. او اخیرا با آنا دودی، مدیر پژوهشکده موزه خودرو صحبت کرده است. این موزه شامل مجموعه ای از نمونه ها و مقالاتی است که تاریخ پزشکی در فیلادلفیا را شرح می دهد. او معتقد است که اقلام ذخیره شده که در یک محیط کنترل شده ذخیره می شوند می توانند کمک کنند.

آرشیو حاوی شیشه های بافت دار اواخر قرن نوزدهم است. از جمله چند ریه کامل شناور در بطری‌های مایع زرد رنگ، الکل که به عنوان نگهدارنده استفاده می‌شود. دودی می گوید با بودجه و فناوری مناسب، محققان خارجی می توانند نمونه ها را تجزیه و تحلیل کنند. دودی گفت: «این خیلی ضروری است. “این اطلاعات زندگی یا مرگ است.”