[ad_1]
طی چند هفته گذشته، ستاره منظومه ما بسیار شلوغ بوده است و در این مدت یک سری فوران های عظیم پلاسما را به فضا پرتاب کرده است. شاید دیدنی ترین فوران، جرم قدرتمند تاج خورشیدی و فوران های عظیمی بود که درست قبل از نیمه شب 15 فوریه از طریق خورشید فوران کردند. از نظر اندازه، این احتمالا قوی ترین فوران فوران های کلاس X است.
از آنجایی که فوران ها و جرم های خورشیدی (CME) به زمین منتشر نشده اند، بعید است که بتوانیم اثرات مرتبط با این طوفان ژئومغناطیسی را ببینیم. این طوفان زمانی رخ می دهد که یک شراره خورشیدی به جو زمین برخورد می کند. یکی از پیامدهای این طوفان در صورت برخورد با جو زمین، تداخل در ارتباطات و نوسانات شبکه برق و شفق شمالی است. اما تشدید این فعالیت نشان از احتمال وقوع این طوفان ها در آینده دارد. جونوی ژائو “در دانشگاه استنفورد، گروه هلیوسیسمولوژی می گوید:
این طوفان دومین منطقه فعال فراتر از خورشید پس از طوفان سپتامبر 2017 است، اگر شدت این منطقه در طول چرخش حفظ شود و به سمت زمین هدایت شود، می توانیم شعله های مهیج را ببینیم.
طبق گزارش SpaceWeatherLive که فعالیت های خورشیدی را دنبال می کند، خورشید هر روز در ماه فوریه فوران می کرد و این فوران ها برای چند روز با شعله های آتش همراه بود. این شراره ها از نظر قدرت در رتبه دوم گروه M قرار دارند: یک شراره M1.4 در 12 فوریه، یک شراره M1 در 14 فوریه و یک شراره M1.3 در 15 فوریه. پنج جرقه M کلاس نیز در ماه ژانویه راه اندازی شد.
در 29 ژانویه، یک طوفان ژئومغناطیسی متوسط به 40 ماهواره استارلینک تازه پرتاب شده در مدار پایین زمین برخورد کرد. این طوفان با شراره های نوع M همراه بود.بسته به سرعت مواد، معمولا چند روز طول می کشد تا مواد شعله ور خورشیدی به زمین برسد. فلرهای دیگری که از اوایل فوریه راه اندازی شده اند در کلاس C هستند.
اگرچه ممکن است ترسناک به نظر برسد، اما افزایش فعالیت خورشید در حداکثر محدوده خورشیدی کاملاً طبیعی است. این بازه فعال ترین زمان چرخه خورشیدی است. خورشید معمولاً دارای چرخه فعالیت یازده ساله است. هر چرخه دارای حداکثر و حداقل تعریف شده است. چرخه های خورشیدی توسط میدان مغناطیسی خورشید تعریف می شوند که هر یازده سال یک بار می چرخد و موقعیت قطب شمال و جنوب خورشید را تغییر می دهد.
حداقل خورشید که با حداقل سطح لکه های خورشیدی و فعالیت گدازه های خورشیدی تعریف می شود، پایان یک چرخه و آغاز چرخه دیگر را تعیین می کند و زمانی رخ می دهد که میدان مغناطیسی خورشید ضعیف تر باشد. به همین دلیل میدان مغناطیسی خورشید فعالیت آن را کنترل می کند. لکه های خورشیدی مناطق موقتی با میدان های مغناطیسی قوی هستند. با این حال، دلیل خروج جرم تاج خورشیدی از فوران ها جدا شدن و اتصال مجدد خطوط میدان مغناطیسی است. آخرین حداقل خورشیدی در 19 دسامبر رخ داد. نقل قول حساب توییتر Halo CME:
دو شراره خورشیدی در 12 فوریه 2022 آنقدر عالی بودند که من انیمیشن زیر را ساختم. با این حال، موقعیت غربی اولیه آن مانع از اثر جغرافیایی می شود. در رویداد بعدی، تنها قسمت دوم جنوبی ترین منطقه در حال فوران بود و شعله شمالی هیچ اثر جهانی نداشت.
لکه های خورشیدی معمولاً زمانی تشکیل می شوند که میدان مغناطیسی خورشید بپیچد. این به این دلیل است که استوای خورشیدی سریعتر از سایر عرض های جغرافیایی خود می چرخد. در حال حاضر 111 لکه بر روی سطح خورشید وجود دارد. با این حال، همه به یکباره فعال نیستند.
حداکثر خورشیدی در حدود جولای 2025 رخ خواهد داد. پیش بینی فعالیت هر چرخه دشوار است. زیرا علت این فعالیت ها هنوز مشخص نیست. اگرچه تخمین زده می‌شود که فعالیت‌ها 11.07 سال از سن سیارات می‌گذرد، اما دانشمندان در سال 2020 شواهدی پیدا کردند که نشان می‌دهد خورشید ممکن است وارد قوی‌ترین چرخه خود شده باشد. در هر صورت، باید دید که آیا روند فعلی در چرخه خورشیدی ادامه خواهد داشت یا خیر.
[ad_2]
