با افزایش قیمت نفت، ایران آسیب بیشتری می بیند

نرسی قربان، تحلیلگر اقتصادی اعتماد می‌نویسد: یکی از بازارهایی که بلافاصله پس از حمله روسیه به اوکراین با نوسانات صعودی مداوم مواجه شد، نفت است. کمتر از 24 ساعت پس از شروع بحران، قیمت نفت به بالاترین سطح خود یعنی 100 دلار رسید، به طوری که قیمت نفت در 4 مارس به 110 دلار، در 6 مارس به 126 دلار و نفت برنت در 12 مارس به 129 دلار رسید.

با این حال، در مقطعی، ارقام 139 دلاری را نیز تجربه کرد. این یک روند رو به رشد است، اما به همین جا ختم نمی شود.

برخی پیش‌بینی‌های تجاری تحلیلگران بین‌المللی حاکی از آن است که در صورت اعمال تحریم‌های روسیه بر نفت و گاز و البته ادامه بحران اوکراین، قیمت نفت احتمالاً ۲۰۰ دلار افزایش خواهد یافت.

این ادعا باعث افزایش قیمت سوخت و بنزین در کشورهای غربی شده و ایالات متحده را در مقابل یکی از بالاترین نرخ های تورم در تاریخ معاصر خود قرار داده است. در این شرایط نام ایران و ونزوئلا به عنوان دو کشور نفتی جهان که از تحریم‌های نفتی رنج می‌برند به گوش می‌رسد و حضور آنها در بازار انرژی می‌تواند بخش قابل توجهی از تبعات خروج نفت روسیه از بازار را جبران کند. بیشتر از همیشه.

در مورد ایران، 1+5 و آمریکا تلاش می‌کنند تا از طریق مذاکرات هسته‌ای حضور خود را در بازار نفت تضمین کنند و در مورد ونزوئلا نیز هیئت آمریکایی برنامه‌ریزی برای پایان دادن به تحریم‌ها را آغاز کرده است.

حضور فوری ایران در بازار نفت نیز از ویژگی‌های مطلوبی برخوردار است، زیرا ایران از این طریق می‌تواند بخشی از مشکلات اقتصادی و ارزی خود را حل کند. ایران به طور سنتی بازیگر اصلی واردات نفت اروپا برای چندین دهه بوده است.

ایران در نیم قرن گذشته سهم قابل توجهی از بازار اروپا را به خود اختصاص داده است. برخی از پالایشگاه های اروپایی اساساً با نفت ایران سازگار هستند. در صورت احیای برجام، ایران می تواند بلافاصله حداقل 500 هزار بشکه نفت تنها به اروپا صادر کند.

اگر نرخ صادرات نفت به اروپا را 100 دلار در نظر بگیریم، ایران روزانه 50 میلیون دلار و ماهیانه 1.5 میلیارد دلار به اروپا می فروشد. این روند در فروش نفت در کشورهایی مانند هند، کره جنوبی و … نیز وجود دارد و ایران ممکن است به طور متوسط ​​سالانه بیش از 100 میلیارد دلار درآمد نفتی داشته باشد. لازم به ذکر است که ظرفیت تولید نفت عربستان و امارات نیز محدود است و این کشورها نمی توانند خلاء ناشی از تحریم های روسیه را پر کنند.

در این میان، برخی ارزیابی‌های سطحی مبنی بر عدم پاسخگویی امارات و سعودی‌ها به درخواست‌های بایدن و دیگر مقامات آمریکایی که مبنای کافی ندارند، وجود دارد. اعراب خلیج فارس آنقدر به غرب وابسته هستند که حتی نمی توانند ادعای استقلال کنند، چه رسد به اینکه به ندای رئیس جمهور آمریکا پاسخ دهند. به یاد داشته باشید که ایران و ونزوئلا جزو 5 کشور اول تولیدکننده نفت هستند و به دلیل تحریم‌ها از بازار کنار گذاشته شده‌اند و ممکن است در بحران اخیر نفت نقش قربانی را ایفا کنند.

واضح است که این دو کشور باید جایگزین حذف 7 میلیون بشکه نفت روسیه شوند. این به قدری جایگزین مهم و حیاتی است که برخی معتقدند عدم دستیابی به توافق هسته ای به دلیل تلاش روسیه برای به تاخیر انداختن حضور ایران در بازار نفت است.

یکی از مهمترین ابهامات موجود در فضای عمومی بین المللی و محافل تخصصی، با بررسی چنین داده های اطلاعاتی مهمی، حد نهایی افزایش قیمت نفت است. پاسخ به این سوال این است که اگر بحران حمله روسیه به اوکراین مهار شود، قیمت نفت تثبیت خواهد شد (100 دلار)، اما در صورت ادامه بحران، قیمت نفت پتانسیل برداشتن اولین قدم را خواهد داشت. . به 150 دلار و حتی 200 دلار برسید.

نکته مهم اما برای ایران بازگشت به بازار نفت و استفاده حداکثری از شرایط موجود است. در شرایطی که قیمت نفت در کریدور صعودی قرار دارد، ادامه تحریم‌ها و عدم فعال‌سازی مجدد شورای امنیت سازمان ملل آسیب‌های جبران‌ناپذیری به ایران وارد می‌کند. ایران از طریق این فضای جدید می تواند بستر لازم را برای سرمایه گذاری و توسعه زیرساخت های نفتی خود فراهم کند. بنابراین پیامدهای تحریم ها با انتشار اخبار بسیار عمیق تر شده و آثار مثبت فعال شدن مجدد برجام نیز افزایش یافته است.