[ad_1]
تیم ملی تیراندازی با تفنگ ایران در یک دهه اخیر رشد چشمگیری داشته و نتایج قابل توجهی در آسیا، جهان و المپیک به دست آورده است که در زمینه تمرینات نیز گام های بلندی برداشته است. بدون شک تغییری که در این سال ها در تیم های ملی تفنگ مردان و زنان رخ داده را باید به «لازلو سوچک» نسبت داد. مربی با دیسیپلین مجارستانی که در هشت سال حضورش در این تیم ها علاوه بر کسب افتخارات مهم تیراندازان، دریچه جدیدی را نیز به روی مربیان جوان ایرانی گشود. لازلو با وجود اینکه به شرطی وارد ایران شد که اجازه دخالت در امور او را نداشته باشد، اما زمانی که متوجه شد پتانسیل و توانایی انجام وظیفه اخلاقی خود را پیدا کرد، در حال جذب نسل سابق تیم های ملی به میدان بود. وی الهام هاشمی، ابراهیم اینانلو و محمد زائررضایی را که از چهره های مطرح سابق انتخابی تفنگ ملی بودند به عنوان دستیار انتخاب کرد تا پس از جدایی تیم ملی تفنگ به این مربیان جوان اعتماد کند.
از سوی دیگر لازلو به الهامات هاشمی اعتماد بیشتری داشت. تیراندازان بر این باورند که دست راست لازلو الهام گرفته از تمرین است. البته انگیزه بالای هاشمی هم باعث شد زودتر از آن چیزی که همه فکر می کنند به یک مربی برتر تبدیل شود. او با الهام از زبان انگلیسی، اولین زن آسیایی بود که عنوان مربیگری در سطح جهانی را دریافت کرد و همزمان هدایت تیم ملی سنگاپور را بر عهده گرفت.
هاشمی، اینانلو و زائررضایی با حضور در دوره های بین المللی به صورت جدی وارد دنیای تمرین شده بودند که لازلو از تیم ملی تفنگ جدا شد و گوران ماکسیموویچ صرب جای او را گرفت.
همکاری ماکسیموویچ با تیم ملی تفنگ ایران با وجود حافظه پربارش کوتاه مدت بود و پس از شش ماه به کشورش بازگشت. اینجا بود که فدراسیون تیراندازی به مربیان جوان خود فرصت داد.
از آنجایی که هاشمی پیش از این به تیم ملی سنگاپور پیوسته بود، اینانلو هدایت تیم ملی تفنگ را برعهده گرفت و زایررضایی و مریم طالبی نیز به او کمک کردند.
پرسنل ایرانی اما نتوانستند آنطور که باید عملکرد خوبی داشته باشند و با توجه به حساسیت المپیک 2020 توکیو پیش رو، مذاکرات فدراسیون با الهام هاشمی برای واگذاری تیم به او آغاز شد.
اما نتایج خوب هاشمی با تیم ملی سنگاپور (کسب اولین مدال طلای کشور در مسابقات کشورهای مشترک المنافع و چندین مدال جام جهانی) باعث شد تا فدراسیون در مقابل شرایط نامناسب اقتصادی کشور و نوسانات کشور به مربی بومی تکیه کند. واحد پول این اولین بار در ورزش ایران بود که مربی دو تیم مردانه و زنانه خود را به یک مربی تسلیم کرد.
هاشمی در شرایطی این مسئولیت مهم را پذیرفت که از ابتدا مدام در تنش و درگیری با فدراسیون تیراندازی بود. بی توجهی رئیس فدراسیون به برنامه های انتخابی و وضعیت نامناسب کلنی های انتخابی در آن مقطع حساس باعث شد که حتی هاشمی نیز در طول یک ماه از کلنی ها خارج شود. علیرغم همه سوء مدیریت ها و تحریم های بین المللی علیه این ورزش، هاشمی رکورد نسبتا قابل قبولی را به نام خود ثبت کرد و چهار سهمیه از شش سهمیه تیراندازی ایران در المپیک توکیو توسط نمایندگان تیم تفنگ این کشور به دست آمد. اما پس از حذف تمامی نمایندگان ایران در المپیک توکیو، هاشمی مورد انتقاد قرار گرفت که نتوانست عملکرد قابل قبولی داشته باشد. ایران در المپیک 2012 و 2016 ریودوژانیرو به ترتیب یک و دو فینالیست با دو عنوان ششمی (در هر دوره) از الهه احمدی داشت.
با این حال در حالی که انتظار می رفت فدراسیون تیراندازی الهام هاشمی را ابقا کند، تصمیمات غیرورزشی سابق رئیس سابق فدراسیون که او هم بیگانه بود، باعث شد هاشمی با اظهارات تند از این تیم جدا شود. البته اخیراً خبر رسیده که هاشمی سرمربی تیم تفنگ دانمارک شده است. همانطور که گفته شد قرارداد او با دانمارک تا المپیک 2024 پاریس است.این اولین بار در تاریخ ورزش بانوان ایران است که یک زن ایرانی هدایت یک تیم اروپایی را بر عهده می گیرد.
چندی پیش به جز هاشمی، محمد زائررضایی به بنگلادش سفر کرد تا هدایت تیم ملی تفنگ این کشور را تا المپیک پاریس برعهده بگیرد. نریمان نیکخو اردیبهشت ماه گذشته نیز سرمربی تیم ملی پرواز اندونزی شد. امیرحسین صولت دو سال را در تیم ملی تپانچه عراق سپری کرد.
همه اینها در حالی بود که ابراهیم اینانلو، سرمربی سابق تیم ملی تفنگ پس از برکناری راهی اندونزی شد. تیراندازی اندونزی با اینانلو تاریخ ساز شد و این کشور اولین سهمیه المپیک را به دست آورد. اینانلو تیم ملی را به المپیک 2020 توکیو رساند، اینانلو، زائررضایی و هاشمی مربیانی هستند که در کنار بزرگانی چون لازلو و قرآن کار کردند و سپس تجربه کافی حضور در تیم های خارجی را به دست آوردند اما اکنون تیم ملی تفنگ ایران از حضور او محروم است.
متاسفانه نگاه غیرحرفه ای مربیان ایرانی در داخل کشور همواره باعث شده تا مربیان ملی نتوانند برنامه های خود را با اقتدار کامل انجام دهند. اینکه چرا مربیانی مانند اینانلو و هاشمی می توانند با تیم های خارجی کارهای بزرگی انجام دهند اما در خانه نه، یک پدیده تکراری و نگران کننده است که در بسیاری از رشته های دیگر نیز دیده شده است.
مریم طالبی، مربی تیراندازی به «شرق» می گوید: مرغ همسایه همیشه غاز است. ما هیچ وقت مربی ایرانی نبودیم که سرمربی تیم های اروپایی شویم. نمی دانم چرا تیم های اجاره ای از مربیان ما مراقبت می کنند، اما در داخل دقیقا برعکس است. متأسفانه همه این چالش ها در وهله اول به بحث مدیریت در این حوزه برمی گردد. اینکه متولی اصلی فدراسیون به درستی به امور رسیدگی نمی کند. بخشی از آن به خود ورزشکاران برمی گردد که به مربیان داخلی گوش نمی دهند. در خانه می‌خواهند از مربی ایرانی حداکثر بهره را ببرند، اما پول کمتری به او بدهند. و در ازای کوهی از انتظارات.
زمانی که لازلو ایران را ترک کرد، علاوه بر پاداش هایی که دریافت کرد، حدود 700 هزار دلار حقوق دریافت کرد. وظایف مربی همه جا مشخص است اما در ایران اینطور نیست. مربی این اعزام را برای تیمش در نظر می گیرد اما به یکباره با شورای خارجی مخالفت می کند. متأسفانه تحریم های بین المللی تشدید می شود و بدون گلوله و مهمات، دست و پا عملاً بسته است. در این شرایط، مربیان ملی نمی توانند مثل لازلو به میز بنشینند و حرف من را بزنند. این طبیعی است که آنها در کمال آرامش به خارج از کشور نقل مکان کنند و کار خود را انجام دهند».
[ad_2]
