ظریف اتهامات علیه اوکراین را رد کرد

در پی انتشار مطلبی در برخی رسانه ها درباره اوکراین و انتساب این موضوع به وزیر سابق امور خارجه کشورمان، ظریف در گفت وگو با ایسنا، اظهار کرد: من موضع یا تحلیلی درباره اوکراین نداشته ام.

بر اساس این گزارش، در ساعات اخیر مطلبی با عنوان «برنده نهایی جنگ اوکراین» منتسب به محمدجواد ظریف در برخی رسانه ها منتشر شده است که نویسنده این تحلیل دیگری است.

ظریف گفت: تحلیل منتشر شده تحلیل قابل توجهی است اما من نویسنده آن نیستم.

به گزارش فرارو، این تحلیل متعلق به مهدی تدینی مورخ است که با تیتر «خرس سیبری و شکارچی پیر» در کانال خود منتشر کرده است.

تدینی در کامنتی در کانال خود نوشت: این مطلب من (یک خرس سیبری و یک شکارچی پیر) از صبح در مکان ها و کانال ها و گروه هایی با نام محمد جواد ظریف دست به دست می شود. مشکلی برای آقای ظریف “لطفا گزارش دهید.”

متن یادداشت منتشر شده به شرح زیر است:

از کجا شروع کنیم که بد نیست؟ آلمان مصمم بود به بهانه اختلافش با لهستان، قلمرو دانزیگ را تصرف کند. اروپا در آستانه یک جنگ «ملی» بود که می توانست به یک جنگ «جهانی» تبدیل شود. در آن زمان شعاری در فرانسه پخش شد: “چرا باید برای دانزیگ بمیریم؟” بدون شک اروپا امروز دقیقاً با همین وضعیت روبرو است: “چرا برای کیف بمیریم؟” اگر قرار باشد یک جنگ جهانی شروع شود، همان طور که دیروز شروع شد شروع می شود و اگر جنگ جهانی متوقف شود، همانطور که ما می بینیم متوقف می شود.

اروپا پیر و ضعیف و غرق در گمنامی است. ایالات متحده در دفاع از ارزش هایی که ادعا می کند، روز به روز کمتر حرفه ای می شود. اما واقعیت این است که مسائل سیاسی را نمی توان «قهرمانانه» و «آقایان» نامید. فقدان پاسخ نظامی در روسیه معقول است و اطلاعات هوشمندی پشت آن نهفته است، هرچند که غرب مطمئناً «غیر جنگنده» است.

این پیروزی رعد اسا شکست های بزرگی را برای روسیه به همراه خواهد داشت که در نهایت خسارت های خود را خواهد گرفت و به نظر می رسد غرب عمدا روسیه را به این سمت هدایت کرده است. کارشناسان آمریکایی پیش‌بینی کرده بودند که امروز در اواسط دهه 1990 چه اتفاقی خواهد افتاد. وقتی به کلینتون هشدار داده شد، گسترش ناتو به سمت شرق روسیه را به سمتی ناخوشایند سوق خواهد داد. روسیه دو دهه است که قادر به اجرای این ترس ها نبوده است (اولین گروه از کشورهای بلوک شرق در سال 1999 به ناتو پیوستند و ناتو در سال 2004 به مرزهای روسیه رسید).

اگر در مقیاس «سالانه» به مسائل نگاه کنیم، روسیه پاسخی راهگشا به غرب و غرب اوکراین داده است، اما مقیاس مطالعه تاریخ یک «سال» نیست، بلکه یک «دهه» است. مشکل روسیه با این تهاجم نه تنها حل نشد، بلکه به گونه ای پیوند خورد که دیگر حل نخواهد شد و در میان مدت به آن پرداخته خواهد شد. برای اینکه بفهمیم چرا باید بیان مشکل درست را بنویسیم. شکل مشکل ارائه شده به رسانه ها و اذهان، شکل اشتباه مشکل است. اینکه روسیه با غرب روبه رو خواهد شد، شکی نیست! بلکه سوال این است که “کشورهای همسایه روسیه بین دو میدان گرانشی شرق و غرب چه باید بکنند؟” آنچه باعث توسعه ناتو در شرق شد، خواست این ملت ها بود، نه فقط خواست آمریکا یا کشورهای ناتو! تمایل همسایگان روسیه برای اتحاد نظامی با غرب ریشه در خاطرات بد دیکتاتوری کرملین دارد.

پوتین کیف را اشغال کرد، زلینسکی دستگیر یا فرار کرد، و یک دولت جدید طرفدار روسیه تشکیل شد که بسیار ناکارآمدتر و منفورتر از دولت یانوکوویچ خواهد بود. همان سیاستمدار طرفدار روسیه که در اوایل سال 2014 از جنبش یورومیدان برکنار شد. اگر قبل از این عملیات نظامی بی سابقه و بمباران روسیه به اندازه کافی خوش شانس بود که نفوذ سنتی خود را در اوکراین حفظ کرد، از این پس او فقط باید از اوکراین دفاع کند. نیروی سرنیزه برای به دست آوردن قلب اوکراینی ها که تعیین کننده ترین عامل در بلند مدت است. می توانید بگویید: “مشکلی نیست!” “اوکراین را با سرنیزه محافظت خواهد کرد!” آره! ممکن است چند سال طول بکشد، اما در دراز مدت امکان پذیر نیست.

روسیه اشتباه می کند! مرد مستی که سال ها زن و بچه اش را کتک می زد، تظاهر به مهربانی کرد و دیگر کمربند خانواده اش را نمی بست! اما روسیه به کمد قدیمی بازگشت، بطری های ودکا را بیرون آورد، مست شد و زن و فرزندانش را کتک زد. این رفتار بدترین پیام را برای سایر همسایگان روسیه (مانند مداخلات اخیر این کشور در بلاروس و قزاقستان) ارسال کرد. به‌عنوان ناظر خارجی سرنوشت اوکراین، فکر می‌کنم بهتر بود اوکراین در رویکرد غرب‌گرایانه‌اش میانه‌روی می‌کرد و در رویارویی با روسیه و غرب تعادل مثبتی ایجاد می‌کرد و از ناتو فاصله می‌گرفت. اما اگر بخشی از مردم اوکراین در روسوفوبیا خود سازش ناپذیر عمل کنند، اشتباه روسیه بسیار بزرگتر، مضرتر و غیرقابل توجیه تر خواهد بود.

در همین حال، غرب و اروپا – با تمام بیزاری و بی ادبی خود – مانند پیرمردهای حیله گر، اراذل و اوباش جوان را به خشونت مست کننده سوق دادند تا در دراز مدت او را تحت سلطه خود درآورند. از فردای پیروزی اوضاع برای روسیه پوتین مساعد نخواهد بود و غرب با اجتناب از درگیری نظامی هزینه های خود را به حداقل رسانده است. در یک جمله: غرب نتوانست دندان خرس سیبری را بکشد، اما خرس را مجبور کرد طعم گوشت تلخ و چربی را گاز بگیرد تا مجبور شود سریع رها شود یا آن را در آرواره ها بفشارد. برای سال ها، در نتیجه دندان های خود را ضعیف می کند. حکیم با خرس عصبانی نمی شود، او را می گیرد.